Tijdens de nieuwjaarsreceptie van MKB Montferland op 15 januari was de zaal bij Steak’m heel goed gevuld. Na het welkomstwoord van voorzitter Edwin Sap en de toost op het nieuwe jaar, luisterden de ondernemers bijna twee uur met veel aandacht naar het verhaal van astronaut André Kuipers.

“Wij horen niet thuis in de ruimte”, begon Kuipers zijn verhaal. “Maar ook niet op een groot deel van de aarde. We zijn geen vogel, geen vis. Dus de lucht en het water zijn ook niet ons terrein. Mensen zijn al eeuwenlang bereid hun leven te geven om nieuwe gebieden te ontdekken. Om naar plekken te gaan waar we eigenlijk niet thuishoren. Constantijn Huygens droomde er al van om de ruimte in te gaan. Om ontwikkelingen in gang te zetten, heb je dromers, denkers, doeners en durvers nodig.”

De eerste raket werd in 1897 bedacht. Het duurde tot de tweede wereldoorlog voordat een raket werd gebruikt en helaas was dat als oorlogswapen. Met de Spoetnik, hondje Laika en Joeri Gagarin als eerste mens in de ruimte, hadden de Russen lange tijd een voorsprong. Dat veranderde toen de Amerikanen met het Apolloprogramma begonnen en in 1969 zette Neil Armstrong als eerste mens voet op de maan. Voor André Kuipers was de ruimtemissie Apollo 8 een mijlpaal, met de prachtige foto van de aarde die werd gemaakt.

Amerika, Rusland en Europa werken nu nauw samen. Na een lange periode van voorbereiding ging Kuipers op 19 april 2004 samen met de Rus Gennady Padalka en de Amerikaan Michael Fincke de ruimte in. Hij vertelde de ondernemers van MKB Montferland persoonlijke herinneringen aan de Sojoez TMA-4-vlucht naar het Internationale Ruimtestation ISS. Bijvoorbeeld over de Russische instructies, waarnaar je met een slechte geluidskwaliteit goed moest luisteren om de kleine verschillen met grote gevolgen te horen. Hij vertelde over de gevaren; lekken, een giftige atmosfeer en brand aan boord. Maar ook dat hij tijdens de reis met een luier in een soort Maxi-Cosi zat, een stoel naar zijn lichaam gevormd, zonder enige bewegingsvrijheid. De Russische commandant had wat meer ruimte, hij moest door de afstand tot het bedieningspaneel met een stokje de apparatuur bedienen. Dat er geen zwaartekracht is, zorgt voor leuke situaties. Bij het gebruik van een elektrische schroevendraaier bijvoorbeeld; als je jezelf niet goed vasthoudt, draai jij en niet de schroef. Scheren doe je met een stofzuiger aan de tondeuse en als je naar het toilet gaat, vergeet je maar één keer om de afzuiging aan te zetten. De bemanning had er lol in om grappige foto’s met fruit en met vloeistoffen te maken. Er werd film gekeken en muziek gemaakt. En er werd gewerkt. Aan boord is er een dagelijkse routine van schoonmaken, onderhoud en water produceren uit urine, ademvocht en transpiratievocht. Er worden heel veel experimenten gedaan. De terugkeer is het spannendste deel van de reis. Van 28000 km per uur naar een zo zacht mogelijke landing.